Op woensdag 17 april 2013 werd de 27e netwerkdag van Waterlelie gehouden bij waterschap Velt en Vecht in Coevorden. Coördinator Leonie: “We zijn bijgespijkerd over onderwerpen als fuseren, innovaties en projecten.” Kortom, een zeer geslaagde dag waar we met veel plezier op terugkijken. Marianne Blom-Gommers, lid van het algemeen bestuur van waterschap Zuiderzeeland, schreef een verslag van deze dag:
“In Coevorden was ik nog nooit geweest, tot op die woensdag 17 april 2013. Toen reed ik volgens de toegezonden routebeschrijving naar het waterschapshuis van waterschap Velt en Vecht. Daar werd die dag onze Waterleliedag gehouden. Leonie meldde in haar welkomstwoord dat Nederland momenteel 133 vrouwelijke waterschapsbestuurders en vier vrouwelijke dijkgraven telt. Verder wees ze op de Waterleliewebsite – die door Thea actueel wordt gehouden – en op de komende verkiezingen in maart 2015. Een denktankgroepje gaat aan de slag met het thema waterschapsverkiezingen.”
“Jan Bosman (DB-lid) vertelde boeiend over Waterschap Velt en Vecht. Zijn verhaal ging over oorlogen, ridders, bisschoppen, kastelen, karakteristieke boerderijen en landwerkershuisjes. ‘Al het water uit dit gebied komt ergens in de Vecht terecht’, aldus Jan. Die Vecht is ook de reden voor samenwerking met Duitsland en medebepalend voor de fusie met Waterschap Regge en Dinkel per 1-1-2014. Vechtstromen wordt de naam van dat nieuwe waterschap en we mochten het (nog geheime) logo alvast bewonderen.”
“’s Middags bezochten we de Puurwaterfabriek, ontwikkeld en gerund door een samenwerkingsverband van waterleidingmaatschappij Drenthe en waterschap Velt en Vecht. De fabriek krijgt gezuiverd water binnen van de naastgelegen rioolwaterzuiveringsinstallatie en maakt dat dan nog zo’n vijf keer schoon. Dat heel schone water gaat naar de Nederlandse Aardolie Maatschappij, die het verhit tot stoom en daarmee moeilijk winbare olie toch kan winnen. Een lucratieve bezigheid, want de NAM betaalt voor 8000 kuub per dag en neemt maar 4000 kuub af. De fabriek zelf is ook heel schoon; er is (bijna) geen stofje te vinden. In de Loozensche Linie zagen we vanuit de uitkijktoren (met lift) de aangetakte oude meander, een pontje en mooie natte natuur. Dijkgraaf Albertine van Vliet had zich inmiddels bij ons gevoegd. En dat de rapvertellende gids ons ‘… ook zo’n ouder gezelschap…’ noemde, vergaten we weer na een lekkere borrel bij Landgoed Zwieseberg.”